Welke sterkteklassen voor hout zijn er?

Sterkteklassen van hout geven aan hoe sterk en duurzaam een houtsoort is, wat vooral van belang is bij constructieve toepassingen. In Europa worden deze klassen vastgelegd volgens de normen van de EN 338 en zijn ze onderverdeeld in twee hoofdgroepen: zachthout en hardhout. Elke klasse beschrijft specifieke eigenschappen zoals de buigsterkte, elasticiteit en dichtheid van het hout. Hier zijn de belangrijkste sterkteklassen voor hout:

1. Sterkteklassen voor zachthout (C-klasse)

Zachthout (naaldhout) wordt ingedeeld in sterkteklassen die met een “C” worden aangeduid, gevolgd door een getal. Het getal geeft de karakteristieke buigsterkte (in N/mm²) aan. De meest voorkomende C-klassen zijn:

• C14: Hout van lage sterkte, gebruikt voor lichte toepassingen, zoals bekisting of tijdelijke structuren.
• C16: Geschikt voor lichte draagconstructies, zoals eenvoudige raamkozijnen, binnenwanden en andere niet-dragende structuren.
• C18: Een klasse die iets sterker is dan C16, vaak gebruikt in bouwconstructies met lichte belasting.
• C24: Veel gebruikt in de bouw voor dragende constructies zoals dakbalken, vloeren en houten frames. Het biedt een goede balans tussen sterkte en prijs.
• C30: Geschikt voor zwaardere constructies die grotere belasting moeten dragen, zoals grotere balken en draagstructuren.

2. Sterkteklassen voor hardhout (D-klasse)

Hardhout wordt aangeduid met een “D” gevolgd door een getal dat de buigsterkte (in N/mm²) aangeeft. Deze klassen worden vooral gebruikt voor loofhout, dat vaak sterker en duurzamer is dan zachthout.

• D30: Geschikt voor lichte constructieve toepassingen, maar met meer sterkte dan het sterkste zachthout.
• D40: Voor stevigere toepassingen, zoals dragende constructies in zware bouwprojecten.
• D50 en hoger: Deze klassen zijn zeer sterk en worden vaak gebruikt in zware constructies waar extreem sterke draagbalken nodig zijn, zoals bruggen, vloeren in commerciële gebouwen en andere zware toepassingen.

3. Visuele en machinale sortering van hout

Naast de technische indeling in sterkteklassen, kan hout op twee manieren worden ingedeeld:

• Visueel gesorteerd hout: Hierbij wordt het hout op het oog beoordeeld door een expert op basis van knopen, scheuren, kromtrekken en andere zichtbare kenmerken die de sterkte kunnen beïnvloeden.
• Machinaal gesorteerd hout: Dit hout wordt automatisch geanalyseerd met machines die de buigsterkte, stijfheid en dichtheid meten. Deze methode is nauwkeuriger dan visuele sortering.

4. Toepassingen van de sterkteklassen voor hout

De keuze van de sterkteklasse hangt af van het specifieke bouwproject en de belasting die het hout moet dragen:

• C14 en C16: Voor lichte constructies, zoals niet-dragende binnenwanden en bekisting.
• C18: Voor licht dragende structuren zoals kleinere daken en eenvoudige vloeren.
• C24: Veel gebruikt voor dragende toepassingen in woningbouw, zoals dakbalken, houten vloeren en steunbalken.
• C30: Voor zwaardere constructies zoals grotere overspanningen in commerciële gebouwen.
• D-klassen: Voor constructies die een hogere sterkte vereisen, zoals bruggen, trappen, vloeren en draagbalken in zware gebouwen.

Conclusie

De sterkteklassen van hout variëren van C14 tot C30 voor zachthout en van D30 tot D70 (en hoger) voor hardhout. De keuze van de juiste sterkteklasse hangt af van de belasting en de eisen van het bouwproject, waarbij zachthout vooral geschikt is voor lichtere en niet-dragende structuren, terwijl hardhout en hogere klassen worden gekozen voor zwaardere en complexere constructies.